7077-) Bize bu hadîsi Muhammed b. Beşşâr da rivâyet etti. ki): Bize Abdû-l-Melik b. Sabbah El-Mismaî rivâyet etti. ki): Bize Şu-be bu isnadda rivâyette bulundu. hadîsi Buhârî «Kitâbu-d-Deavât»-da tahric etmiştir. her şeyde haddini aşmak mânâsına gelir. alan ve geri bırakan» tâbirlerinden murad dilediğini rahmet ve tevfikinle öne geçirir; dilediğine de şaşkınlık vererek bu rahmetinden geri bırakırsın demektir. Nevevî-nin beyânına göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): hepsi bende vardır.» sözünü tevazuan söylemiş; nefsinin kemâle ermediğini günah saymıştır. Bazıları bundan sehven yaptıklarım; bir takımları da Peygamberlik gelmezden önceki hallerini kastettiğini söylemiştir. «Murad ne olursa olsun Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in gelmiş geçmiş bütün günahları affolunmuştur. O bu duayı tevazu için yapmıştır. Çünkü duâ ibâdettir.» diyor.