7142-) Bize Yahya b. Yahya Et-Teymî ile Katan b. Nüseyr rivâyet ettiler. Lâfız Yahya-nındır. (Dediler ki): Bize Ca-fer b. Süleyman Saîd b. İyâz El-Cüreyrî-den o da Ebû Osman En-Nehdî-den o da Hanzalate-l-Üseyyidî-den naklen haber verdi. —Bu zât Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kâtiplerindendi.— ki: Bana Ebû Bekr tesâdüf etti de: Nasılsın yâ Hanzale! dedi. Ben: Hanzale münafık oldu! dedim. Sübhânellah! Sen ne söylüyorsun? dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanında bulunuyoruz. Bize cenneti cehennemi hatırlatıyor hattâ onu gözle görmüş gibi oluyoruz. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanından çıktıktan sonra ise zevcelerle çocuklarla geçim dalgalarıyle meşgul oluyoruz. Bu sebeple çok şey unuttuk dedim. Ebû Bekr: Vallahi biz böyle şeylere raslıyoruz dedi. Ebû Bekr ve ben yürüdük ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına girdik. Ben: Hanzale münafık oldu ya Resûlallah! dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): o?» diye sordu. Ya Resûlallah! Senin yanında bulunuyoruz. Bize cenneti ve cehennemi hatırlatıyorsun. O derecede ki gözümüzle görmüş gibi oluyoruz. Senin yanından çıktığımız vakit zevcelerle çocuklarla ve geçim dalgalarıyle meşgul oluyoruz. Çok şey unuttuk dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): yed-i kudretinde olan Allah-a yemin ederim ki siz benim yanımda bulunduğunuz hal üzere ve zikretmeye devam ederseniz sizinle melekler döşeklerinizin üzerinde ve yollarınızda musafaha ederler. Ve lâkin ya Hanzale! Bazı zaman şöyle bazı zaman böyle.» buyurdu. Bunu üç defa tekrarladı.