7153-) Bize İbnû Nûmeyr rivâyet etti. ki): Bize Ebû Muâviye Dâvud b. Ebî Hind-den o da Ebû Osman-dan o da Selman-dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): (sallallahü aleyhi ve sellem): Allah göklerle yeri yarattığı gün yüz rahmet yaratmıştır. Her rahmet göklerle yer arasını dolduracak kadardır. Ondan yeryüzüne bir rahmet indirmiştir. İşte anne yavrusuna bununla şefkat eder. Vahşî hayvanlarla kuşlar birbirlerine bununla acırlar. Kıyâmet günü geldiği yüz rahmeti bu rahmetle tamamlayacaktır.» buyurdular. hadîsi Buhârî «Kitâbu-l-Edeb»-de tahric etmiştir. diyor ki: «Bu hadîsler müslümanlar için ümid ve müjde hadîslerdendir. Ulemâ: însana bu bir rahmetten şu keder dünyasında Kur-ân namaz kalbine rahmet ve saire gibi nimetler verilirse karar ve mükâfat diyarı olan âhiretteki yüz rahmeti bir düşünmeli demişlerdir.» sarihlerinden Übbî: «Bu taksim Allah-ın rahmetinin çokluğundan kinayedir. Maamafih rahmet nevilerinin hakikî taksimi olması da muhtemeldir. Bu taksime göre rahmetin diğer nevilerini Allah bilir.» demiştir. hadîsler bir temsilden ibarettir. Yoksa Allahü teâlâ-nın rahmeti sınırlı değildir ki taksimi kabil olsun. bize verilen rahmetin azlığını Allah nezdinde olanın çokluğunu anlatmaktır.