7186-) Bize Muhammed b. Beşşâr rivâyet etti ki): Bize İbn Ebî Adiy rivâyet etti. ki): Bize Şu-be Katâde-den bu isnadla Muâz b. Muâz’ın hadîsi gibi rivâyette bulundu. O bu hadîse şunu da ziyâde etmiştir: üzerine Allah beriki meleklere: Uzaklasın! Ötekilere de: Yaklaşın! diye vahy buyurdu.» hadîsi Buhârî «Kitâbu-l-Enbiya» ile «Kitâhu-t-Tevbe»-de; İbn Mace «Kuabu-d-Diyât»-da tahric etmişlerdir. Korkan ve ibâdet eden demektir. Bu kelime Hıristiyanların papazlarına ıtlak olunur. Bazıları hadîs-i şerif deki bu vak-anm Hazret-i İsa göğe çekildikten sonra vuku bulduğuna işaret görmüş: «Çünkü râhibliği Hazret-iÎsâ-dan sonra ona tâbi olanlar icâd etmiştir demişlerdir. şerîf kasden insan öldüren bir kimsenin tevbesi kabul edileceğini bildirmektedir. diyor ki: «Ehl-i ilmin mezhebi budur. Ulema kasden insan öldüren katilin tevbesi sahih olduğuna icma etmişlerdir. Bu hususta onlara yalnız İbn Abbâs muhalefet etmiştir. Gerçi selefden bazılarının bu mes-elede ihtilâfa düştükleri nakledilmişse de katilin tevbesi sahih değildir diyenin muradı onu tevbeye sebep olan katiden men etmektir. Yoksa tevbesinin bâtıl olduğunu itikad etmemiştir.» önce geçmiş milletlere âid olan bu hadîsin bizim için delil teşkil etmesi büyük bir kaideye mebnîdir. Kaide şudur: Bizden öncekilerin şeriatı bizim için de şeriatdır. Elverir ki onu bize Atfah veya Resûlü hikâye etmiş ve reddetmemiş bulunsun! Burada da Benî İsrail-den bir katilin tevbesi kabul edildiğini bize Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hikâye etmiş red ve inkârda da bulunmamış yani; bu size caiz değildir dememiştir. Binâenaleyh katilin tevbesi hakkında bize delil olur. Vakıa kasden bir mü-min öldüren şahsın cezası ebedî cehennem olduğu nass-ı Kur-ân-la bildirilmiştir. Fakat bundan murad; bu cezayı hak etmesidir. Hanefî-lere göre bu âyetteki ebediyetten murad; uzun müddet cehennemde kalmaktır. Bazıları âyet-i kerîme-nin katli helâl itikad edenler hakkında olduğunu bir takımları da muayyen bir adam hakkında indiğini söylerler. göre âyet-i kerîme-den murad; katilin cehennemi haket-mesidir. Bu cezayı infaz edip etmemek Allahü teâlâ-ya kalmış bir işdir. Dilerse ceza verir dilerse affeder. Fakat katil bir müslümam haksız yere Öldürür de bunu helâl itikad ederse kâfir ve mürted olur. şerîf günah isleyen kimsenin o yerden ayrılıp başka yere gitmesinin ve iyi insanlarla düşüp kalkmasının müstehab olduğuna delildir. iki şehir arasındaki mesafeyi ölçmeleri ve insan kıyafe-tindeki meleği hakem tayin etmeleri Allah-ın emriyle olduğuna hamledilmiştir.