7240-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Abdullah b. Saîd El-Eşec rivâyet etliler. Lâfız Abdullah-ındır. (Dediler ki): Bize Veki- rivâyet etti. ki): Bize A-meş Ebû-d-Duhâ-dan o da Mesruk-dan o da Habbab-dan naklen rivâyet etti. Habbab şöyle demi;: Benim Âs b. Vâil--de alacağım vardı. Onu almak için kendisine gittim de bana: Muhammed-e küfretmedikçe sana asla bir şey ödemem dedi. Ben de kendisine: Sen ölüp sonra dirilinceye kadar ben Muhammed-e asla küfrede-mem dedim. Ben öldükten sonra dirilecek miyim? Öyleyse mala ve çoluğa -Çocuğa döndüğüm vakit sana borcumu öderim dedi. ki: A-meş de böyle söyledi dedi ki: Bunun üzerine şu âyet indi: âyetlerimize küfredene ne dersin. Bana mutlaka mal ve çoluk çocuk verilecektir dedi.» Âyet tâ: yalnız başına gelecektir...» cümlesine kadar inmiştir.