7288-) Bana Harun b. Saîd El-Eyîî rivâyet etti. ki): Bize İbn Vehb rivâyet etti. ki): Bana Ebû Sahr İbn Kuseyt-dan naklen haber verdi. Ona da Urve ona da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in zevcesi Âişe rivâyet etmiş ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) geceleyin Âişe-nin yanından çıkmış. Âişe ki: Ben onukıs-kandim. Az sonra gelerek benim ne yaptığımı gördü. Ve: ne oldu ya Âİşe! Kıskandın mı?» diye sordu. Bana ne olacak benim gibisi senin gibi bir zâtı kıskanmaz dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Sana şeytanın mı geldi?» dedi. Ben: Ya Resûlallah! Benimle beraber şeytan mı var? diye sordun «Evet!» dedi. Yâ her insanla birlikte? dedim. «Evet!» cevâbını verdi. Seninle de mi ya Resûlallah? dedim. Lâkin Rabbîm onun hakkında bana yardım etti tâ ki müsluman oldu.» buyurdular. hadîslerin birinci rivâyeti Arab yarımadasında şeytana ibâdet edecek kimse kalmadığını bildirmektedir. «Bu hadîs Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mûcizelerindendir.» diyor. Filhakika Arab yarımadasında o günden bugüne müslüman olmayan yoktur. Fakat şeytan her ne kadar müslümanlan dinlerinden döndüremiyeceğini anlamışsa da aralarında fitne ve fesad saçmak için dâima koşmuş ve hâlen çalışmaktadır. Hükümdarın tahtı demektir. Şeytanın tahtından murad; bulunduğu merkezdir. Hadîs-i şerîf şeytanın merkezi su üzerinde bulunduğunu anlatmaktadır. nâm eserde şöyle deniliyor: «Şeytanın tahtını su üzerine koyması hakikî olabilir. Allahü teâlâ istidrac için ona bu kudreti vermiştir. Fakat bu söz onun şiddetli azgınlığını ve ordusu arasında emrini ge-jirdiğini temsil de olabilir. Her iki takdire göre de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu tumturaklı ibareyi (yani; tahtının su üzerinde oluşunu) onunla istihza için kullanmışa benziyor. Çünkü aynı ibare Allah hakkında kullanılmış (Ve onun arşı su üzerindeydi) buyurulmuştur.» Feesleme» kelimesi «Feeslemü» şeklinde de okunmuştur. Bu takdirde cümlenin mânâsı ben ondan kurtuldum demek olur. Ulema bu iki rivâyetin hangisi tercih edileceğinde ihtilâfa düşmüşlerdir. Hattâbî: Sahih ve muhtar olan refî- rivâyeti (yani; eşlemü) dır.» demiş; Kâdî Iyaz ise «esleme» rivâyetinin muhtar olduğunu söylemiştir. Çünkü bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): bana hayırdan başka bir sey emretmiyor.» buyurmuştur. Eslemenin mânâsında da ihtilâf vardır. Bazıları bunun teslim oldu mânâsına geldiğini söylemiş; bir takımları da Müslüman ve Mü-min oldu mânâsında kullanıldığını bildirmişlerdir. Hadîsin zahir mânâsı da budur. Iyâz Şöyle deditir: «Bilmiş ol ki ümmet Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in cismivle fikriyle ve diliyle şeytandan masum ve mahfuz olduğuna İttifak etmiştir.» hadisler şeytanın vesvesesinden fitne ve igvasından korunmak gerektiğine işaret etmektedirler. Şeytanın dâima bizimle beraber olduğunun bildirilmesi imkân nisbetinde ondan korunalım diyedir.