7433-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Ebû Küreyb de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Veki- rivâyet etti. H. Muhammed b. Müsennâ dahi rivâyet etti. ki): Bana İtnû Ebî Adiy rivâyet etti. Her iki râvî Osman Eş-Şahham-dan bu isnadla rivâyet etmişlerdir. İbn Ebî Adiyy-in hadîsi sonuna kadar Hammad-ın hadîsi gibidir. Veki-în hadîsi ise: «Kurtulmaya gücü yeterse...» cümlesinde biter. Sonunu anmamıştır. rivâyetleri Buhârî «Kİtâbu-l-Menâkıb»-de tahric etmiştir. yağmura benzetilmesi çokluğu ve umûmî oluşu itibarı iledir. Yani; fitneler çıktığı zaman yalnız bir taifeye mahsus kalmayacak bütün insanlara sirayet edecektir. Hadîs-i şerif müslümanlar arasında zuhur edecek Cemel Sıffin Hazret-i Osman-la Hazret-i Hüseyn-in şahadetleri ve saire gibi vak-alara işaret etmektedir. Nitekim bir mucize olan bu ihbar haber verildiği gibi zuhur etmiştir. fitnelerde oturan ayakta olandan daha hayırlıdır ilâh...» cümleleri ile bunların tehlikesinden kaçmaya teşvik buyurulmuştur. taşla körletmek emri bazılarına göre hakikattir. Bir takımları bunun harbi bırakmak mânâsında mecaz olduğunu söylemişlerdir. Ulema fitne zamanında harbetmenin caiz olup olmadığında ihtilâf etmişlerdir. Bazıları müslümanlar arasında çıkan fitnelere karışarak harbetmenin caiz olmadığını söylemişlerdir. Onlara göre fitneciler bir kimsenin evine girerek Öldürmek isteseler kendini müdafaa etmesi caiz değildir. Ashâb-ı kirâmdan Ebû Bekra ile diğer bazılarının mezhebi budur Hazret-i İbn Ömer-le Imran b. Husayn ve diğer bazılarına göre fitneye karışmak caiz değildir. Ancak icâbında nefsini müdafaa meşrudur. Bu iki mez-heb İslâm-da çıkan fitnelere karışmamak lâzım geldiğinde müttefikdirler. Ashâb-ı kirâmın ekserisi ile tabiîne ve bilûmum ulemâya göre fitne zuhurunda haklı tarafa yardım etmek ve onlarla beraber olup asîlere karşı harbetmek vâcibdir. «Sahih olan da budur...» diyor.