7439-) Bize Kuteybe b. Saîd rivâyet etti. ki): Bize Ya-kub (yani; İbn Abdirrahman) Süheyl-den o da babasından o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) çoğalmadıkça kıyâmet kopmayacaktır.» buyurmuş. Ashab: Here nedir ya Resûlallah? diye sormuşlar. katil!» buyurmuşlar. Bekre rivâyetini Buhârî «Kitâbu-l-iman»-da Ebû Hüreyre rivâyetini de «Kitâbı-l-Menâkıbn-de tabric etmiştir. müslümanın kılıçlarıyle yüz yüze gelmelerinden murad; birbirlerine vurmalarıdır. Bu çarpışma esnasında Ölürlerde ikisinin de cehennemlik olmi te-vil yoluvla değil de sırf asabiyet. Öfke vesaire gibi sebeple çarpıştıkları zamana hamledilmiştir. Cehennemlik olmalarından murad; bu cezayı haketmeleridir. Teâlâ Hazretleri dilerse cezalarını verir dilerse kendilerini af buyurur ehl-i hakkın mezhebi budur. kirâm arasında cerevan eden harbler bu kabilden değildir. Onlar müctehîd ve müteevvildirler. Maksatları dünya menfaati veya asabiyet gibi bir şey değil. her fırka kendinin haklı olduğuna inanmış muhalifinin âsî olduğuna kani olmuştur. Müctehidlerin ise hakka isabet edenine-iki sevab edemeyenine bir sevab verileceği malûmdur. Hatâ eden müctehid ma-zur olduğu için günahkâr sayılmaz. büyük fırkanın harbedeceğini haber veren Ebû Hüreyre hadîsi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mucizelerindendir. Bu mucize ilk asırda zuhur etmiştir. Bazıları iki fırkadan Hazret-i Ali ile Muâviye-nin askerleri kastedildiğini söylemişlerdir. «Davaları bir» sözünden murad; ikisi de müslüman yahut ikisi de haklı olduğunu iddia ediyor demektir.