7508-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe dahi rivâyet etti ki): Bize İsmail b. İbrahim İbn Avn-den o da Hasan-dan o da annesinden o da Ümmü Seleme-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): azgın çete öldürecektir.» buyurdular (sallallahü aleyhi ve sellem) bu hadîsde Hazret-i Ammâr b. Yâsir-i annesinin ismiyle anmıştır. Annesi Sümeyye (radıyallahü anh) müslüman olunca müşrikler tarafından pek çok azab görmüş bir sahâbiyye İdi. Hadîsin bir rivâyetinde bû-se kelimesinin yerine «veyse» Buhârî-nin rivâyetinde «veyha» denilmiştir. Bunlar mânâ itibariyle birbirine yakın kelimelerdir. Başına ne dehşetli musibet geldi yazıklar olsun vah vah mânâlarına gelirler. Bazıları veyse ile veyha arasında fark görmüş: «Veyha haketmediği bir tehlikeye düşen kimseye açındığı zaman söylenir. Veyse ondan daha hafiftir; veyl ise hakettiği belâyı bulan kimse hakkında kullanılır.» demiş. Ferra ise aralarında fark görmemiştir. Hazret-i Ali’den bir rivâyete göre veyh rahmet kapısı veyl azab kapısıdır. Veyh tehlikeye yaklaşan kimseyi men etmek için veyl ise tehlikenin içine düşen için kullanılır. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in bu mucizesi de haber verdiği gibi zuhur etmiş. Hazret-i Ammar Sıffin muharebesinde Hazret-i Alî tarafından doksan dört yaşında olduğu halde aslanlar gibi çarpışarak şehid olmuştur. Alî-nin Muâviye ile yaptığı harblerde haklı olduğuna hüküm verenler bu hadîsle istidlal etmişlerdir. Onlara göre Alî (radıyallahü anh) hakka isabet etmiştir. Karşı taraf âsîdirler. Lâkin müctehid oldukları için onların da günâhı yoktur. Fakat Buhârî şârihi Aynî bu babda bir hüküm vermeyip susmanın daha muvafık olduğunu söylüyor.