7679-) Bana Züheyr b. Harb ile Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr rivâyet ettiler. Lâfz Züheyr-indir. (Dediler ki): Bize Kaâsım b. Mâlik Âsim b. KüleyVden o da Ebû Bürde-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Ebû Mûsa-nın yanına girdim. Kendisi Fadl b. Abbâs’ın kızının evinde idi. Aksırdım fakat bana teşmilde bulunmadı. Fadl-ın kızı aksırdı ona teşmil yaptı. Derken anneme dönerek kendisine haber verdim. Ebû Mûsa annemin yanına gelince (annem ona): Senin yanında oğlum aksırmış ona teşmitte bulunmamışsın. Fadl-ın kızı aksırmış ona teşmit yapmışsın dedi. Bunun Üzerine Ebû Mûsâ şunları söyledi: Gerçekten oğlun aksırdı. Ama Allah-a hamdetmedi. Ben de kendisine teşmit yapmadım. Fadl-ın kızı aksırdı arkacığından Allah-a hamdetti. Ben de ona teşmitte bulundum. Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i: aksırdığı vakit Allah-a hamdederse ona teşmit yapın. Allah-a hamdetmezse ona teşmitte bulunmayın.» buyururken işittim.