7691-) Bana bu hadîsi Ebû-t-Tâhir ile Harmele b. Yahya da rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb Yûnus-dan naklen haber verdi. H. Züheyr b. Harb île Muhammed b. Hatim dahi rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ya-kub b. İbrahim rivâyet etti. ki): Bize İbn Şihâb-ın kardeşi oğlu amcasından o da İbn Müseyyeb-den o da Ebû Hüreyre-den o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen bu hadîsin mislini rivâyet etti. hadîsi Buhârî «Kitâbu-l-Edeb»-de tahric etmiştir. şerif «yûldegu» fiilinin nehy şekliyle de rivâyet olunmuştur. Bu takdirde mânâ: «Mü-min bir delikten iki defa ısırılmamalıdır.» demek olur. Her iki rivâyete göre de hadîsden murad; aklı başında bir mü-mi-nin gafil avlanmaması ve tekrar tekrar aldanmaması lâzım geldiğine ten-bihtir. Bazıları bundan dünya umuru hakkında değil âhiret umuru hakkında aldanmaması kastedildiğini söylemişlerdir. meşhur bir sebebi vardır: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Bedir harbinde Ebû İzze namındaki şâiri esir almış ve kendisine minnette bulunarak serbest bırakmış. Müslümanlar aleyhine kimseyi kışkırtmayacağına ve kendisini hicvetmeyeceğine ondan söz almıştı. Fakat Ebû Izze kavminin yanına varınca sözünde durmamış kışkırtma ve hicivlerine tekrar başlamıştır. Bilâhare Uhud harbinde yine müslumanların eline esir düşerek minnet dilemiş Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: bir delikten iki defa ısırılmaz.» buyurmuştur. Bu sebep hadîsin nehy şeklindeki rivâyetini zayıflatır.