3-) Bize Hârûn b. Muâviye İbrahim b. Süleyman el -Mueddib-den (o) el -A-meş-den (o da) Mücâhid-den (naklen) haber verdi. (Mücâhid dedi ki) mevlâm (yani beni âzâd eden efendim) bana şöyle haber verdi: Ailesi onu içinde kaymak ve süt bulunan bir tasla tanrılarına gönderdiler ve onlardan korktukları için kaymağı yemememi bana tenbih ettiler. (Ben de tası götürüp putların önüne koydum). Sonra bir köpek geldi kaymağı yedi sütü içti ardından da putun -ki bu İsaf ve Nâ-ile putuydu- üzerine bevletti. Harûn dedi ki; cahiliye döneminde adam yolculuğa çıktığı zaman beraberinde üçünü tenceresi için (sac ayağı gibi kullanacağı) birine de tapacağı dört taş alırdı” (Cahiliye insanı) köpeğini besler -büyütürdü ama çocuğunu öldürürdü.