48-) Bize Ubeydullah b. Abdilmecîd haber verip (dedi ki) bize Zem-a İkrime-den (o da) İbn Abbâs-dan (naklen) rivâyet etti (ki İbn Abbâs) şöyle dedi: Hazret-i Peygamberin (sallallahü aleyhi ve sellem) ashabından bazı insanlar oturmuş onu bekliyorlardı. Derken (Hazret-i Peygamber) dışarı çıktı. Onlara yaklaşınca aralarında bir meseleyi görüştüklerini işitti. Onların sözüne kulak verdi. Bir de ne görsün! Bazısı şöyle diyor: "Şaşılacak şey! Allah mahlûkatından dost edinmiş. İbrahim onun dostudur." Diğeri şöyle dedi: "Bu "Allah Mûsa-ya da hitab ile konuştu" (meselesinden) daha şaşılacak bir şey değildir!" Bir diğeri; "İsa da Allah-ın kelimesi ve ruhudur." dedi. Bir öteki; "Allah Ademi de seçmiş (seçkin kılmış)tır" dedi. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) onların yanına çıkagelip selâm verdi ve şöyle buyurdu: "İbrahim Allah-ın dostdur -ki o böyledir - Mûsa sırdaşıdır -ki o böyledir - İsa ruhudur -ki o böyledir - Allah Ademi de seçmiş (seçkin kılmış)tır -ki o böyledir - şeklindeki sözlerinizi ve hayretini işittim iyi bilin ki ben de Allah-ın habîbiyim. övünmek için söylemiyorum. Kıyamet gününde altında Adem ve ondan sonrakilerin bulunacağı hamd sancağını ben taşıyacağım. Bunu övünmek için söylemiyorum. Cennetin kapı halkalarını ilk hareket ettirecekolan benim. Bunu övünmek için söylemiyorum. Bunun sonucu Allah (kapıyı) açacak ve beni içeri girdirecektir. Beraberimde de müminlerin fakirleri bulunacaktır. Bunu övünmek için söylemiyorum. Allah katında öncekilerin ve sonrakilerin en kıymetli olanı benim. Bunu da övünmek için söylemiyorum.