164-) Bize İbrahim b. Mûsa ve Amr b. Zürâre Abdülaziz b. Muhammedden (o da) Ebû Süheyl-den (naklen) haber verdi. (ki Ebû Süheyl) şöyle dedi: Karımın Mescid-i Harâm-da üç gün i-tikâfta kalma (adağı) vardı. Bunun için (meseleyi) Ömer b. Abdilaziz-e yanında İbn Şihâb var iken sordum. (Ebû Süheyl) dedi ki; (ona) şöyle dedim: "ona bir oruç gerekir mi?" İbn Şihâb; "İ-tikâf ancak oruçla olur. " dedi. Bunun üzerine Ömer b. Abdilaziz ona "(Bu hüküm) Hazret-i Peygamber-den (sallallahü aleyhi ve sellem) mi?" dedi. "Hayır" dedi. "Peki Ebu Bekir-den mi?" dedi. "Yok" dedi. "Peki Ömer-den mi?" dedi. "Yok" dedi. "Peki Osman-dan mı?" dedi. "Hayır" dedi. (O zaman) Ömer şöyle dedi: "Ona oruç gerekmez görüşündeyim!". (Ebû Süheyl dedi ki) Sonra ben çıktım Tâvûs ve Atâ- b. Ebî Rebâh-ı buldum ve onlara sordum. Tâvûs dedi ki; İbn Abbâs kadının orucu kendisine gerekli kılması hariç ona bunun gerekmeyeceği görüşündeydi. (Ebû Süheyl) dedi ki; Atâ da; "Benim görüşüm de budur" dedi.