167-) Bize Muhammed b. Yûsuf Süfyân-dan (o) el-A-meş-den (o) Umâre b. Umeyr-den (o) Hureys b. Zuheyr-den (o da) Abdullah b. Mesûd-dan (naklen) haber verdi (ki Abdullah) şöyle dedi: Daha önce esnasında hüküm vermediğimiz o mevkide de (hüküm verecek durumda da) olmadığımız bir zaman (başımızdan) geçti. Allah ise gördüğünüz duruma ulaşmamızı takdir etmiştir. Şu halde bu günden sonra kime bir muhakeme işi çıkarsa o onun hakkında Allah-ın Kitabı-ndaki (hükmüyle) hüküm versin. Şayet kendisine (hükmü) Allah-ın Kitabı-nda olmayan (bir mesele) gelirse Resûlüllah’ın (sallallahü aleyhi ve sellem) hükmettiğiyle hüküm versin. kendisine (hükmü) Allah-ın Kitabı-nda olmayan (hakkında) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de hüküm vermemiş olduğu (bir mesele) gelirse (o zaman onun hakkında) iyilerin (sâlihlerin) verdiği hükümle hüküm versin "Ben korkarım ben nasıl görüş beyan ederim?" demesin. Çünkü haram bellidir helâl de bellidir. Bu ikisinin arasında ise şüpheli işler vardır. Bunun için seni şüpheye düşürmeyeni değil seni şüpheye düşüreni bırak!