216-) Bize Ahmed b. Abdillah Ebu-l -velîd el -Herevî haber verip (dedi ki) bize Mu-âz b. Muâz İbn Avn-dan (o) Amr b. Sa-îd-den (o) Ebû Zur-a b. Amr b. Cerir-den (o da) Hayye bint Ebî Hayye’den (naklen) rivâyet etti (ki Hayye) şöyle dedi: Öğlenin tam sıcağında bir adam yanımıza girdi. Ben de "Allah-ın kulu! Nereden geldin?" dedim. Şöyle karşılık verdi: "Ben ve bir arkadaşım aradığımız bir şey için geldik. Arkadaşım aradığımız şeyin peşine gitti. Ben de gölgelenmek ve içecek bir şey içmek için (buraya) girdim. Bunun üzerine ben kalkdım biraz ekşi süt aldım -Belki "Bunun üzerine ben kalkdım ekşi ayran aldım" demişti. - ve bundan ona ikram ettim. da içti ben de içtim. (Hayye) dedi ki; "Onu kuvvetli bir tahminle tanıdım. Bunun için; "Allah-ın kulu sen kimsin?" dedim. O da; "Ben Ebû Bekr-im" dedi. "Sen Resûlüllah-ın (sallallahü aleyhi ve sellem) (namını) duymuş olduğum sahâbisi Ebû Bekr misin?" dedim "Evet" dedi. (Hayye) dedi ki; o zaman ben Has-am-la yaptığımız savaşı cahiliye döneminde birbirimizle yaptığımız savaşı Allah-ın getirdiği dostluk ve anlaşmayı çadırların iplerini (bağlamasını yani cemiyette birliği sağlamasını) zikrettim -(Ahmed dedi ki; rivâyetin bu yerinde) İbn Avn parmaklarını birbirine kenetlemişti Muâz da onu bize tavsif etmişti. (Dârimi dedi ki;) Ahmed de (parmaklarını) kenetlemişti. - sonra şöyle dedim: "Allah-ın kulu! İnsanların bu durumunun ne zamana kadar (devam edeceğini) sanıyorsun?". "Önderler dosdoğru yolda oldukları sürece!" dedi. "Önderler ne (demek?)" dedim. Şöyle cevap verdi: "Seyyid görmedin mi? Hani obada olur da (oba halkı) ona uyup itaat ederler. İşte bunlar dosdoğru yolda oldukları sürece."