294-) Bize Abdullah b. Salih haber verip (dedi ki) bana Muâviye Abdurrahman b. Cübeyr b. Nufeyr-den (o) babası Cübeyr b. Nufeyr-den (o da) Ebu-d -Derdâ-dan (naklen) rivâyet etti (ki Ebu-d –Derdâ-) şöyle dedi: (Bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraberdik. Derken dehşetle göğe bakakaldı. Sonra şöyle buyurdu: "İşte insanlardan ilmin kapıp alınacağı anlar! Öyleki onlar o (ilimden) hiçbir şey elde edemeyecekler." O zaman Ziyâd b. Lebîd el -Ensâri şöyle dedi: "Ya Resûlüllah! Kur-an-ı okumuş olduğumuz halde o (ilim) bizden nasıl kapıp alınır? Bundan sonra da vallahi onu okuyacağız kadınlarımıza ve çocuklarımıza da okutacağız." Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Annen seni kaybedesice! Ziyâd ben seni hakikaten Medinelilerin fakihlerinden (derin kavrayışlı alimlerinden) sayardım. şu Tevrat ve incil yahûdî ve Hıristiyanların yanında (mevcut bulunuyor). Peki onlara ne faydası oluyor?". Cübeyr dedi ki "Daha sonra Ubâde İbnu-s -Sâmit-le karşılaştım." (Cübeyr) sözüne şöyle devam etti." (Ona) kardeşin Ebu-d -Derdâ-nın ne söylediğini duymuyor musun dedim ve sölediği şeyi ona haber verdim." Şöyle mukabele etti: "Ebu-d -Derdâ- doğru söyledi. İstersen insanlardan (alınıp) kaldırılacak ilk ilmi sana muhakkak ki haber veririm: Huşu-. Yakında cuma mescidine (camiye) gireceksin de orada huşu- sahibi hiç kimse görmeyeceksin."