1273-) Bize Ebû Nuaym haber verip (dedi ki) bize Abdurrahman -ki O İbnu-n-Nu-mân el-Ensâri-dir- rivâyet edip (dedi ki) bana İshak b. Sa-d b. Kâb b. Ücra el-Ensâri babasından (O da) Kâ-b-dan (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: Biz yedi kişi camide iken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanımıza çıkıp geldi. Bunlardan üçü bizim Araplardan dördü ise âzâdlılarımızdan -veya dördü bizim araplardan üçü ise âzadlılarımızdan- idiler. (Kâ-b) dedi ki her neyse Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) evlerinden birinden yanımıza çıkıp geldi ve yanımıza oturdu. Sonra "Burada niçin oturuyorsunuz?" buyurdu. "Namazı beklemek için!" dedik. (Kâ-b) dedi ki (Hazret-i Peygamber) bunun üzerine parmağıyla yere (bir şeyler) çizdi ve bir müddet başını eğip durdu. Sonra da başını bize doğru kaldırıp şöyle buyurdu: "Biliyor musunuz Rabb-iniz ne buyuruyor?" "Allah ve Resûlü daha iyi bilir!" dedik. Sözüne şöyle devam etti: "O buyuruyor ki kim namazı vaktinde kılar sonra da onun sınırını korur (ona devam eder ona uygun hareket ederse) bundan dolayı onu Cennet-e sokacağıma dair ona ahdim vardır. Kim de namazı vaktinde kılmaz ve onun sınırını korumaz (ona uygun hareket etmezse) ona katımda (verilmiş) hiçbir söz yoktur. Dilersem onu Cehennem-e sokarım dilersem Cennet-e sokarım."