1285-) Bize Yahya b. Hassan haber verip (dedi ki) bize Abdulaziz b. Abdillah b. Ebî Seleme amcası el-Mâcişûn-dan (O) el-A-rac-dan (O) Ubeydullah b. Ebî Râfi-den (O da) Hazret-i Ali b. Ebî Tâlib-den -yüce Allah O-ndan razı olsun- (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namaza başladığı zaman tekbir getirir sonra şöyle derdi: "Ben bir hanif (sadece hakka eğilen biri) olarak yüzümü gökleri ve yeri yoktan var etmiş olana yönelttim ve ben ortak koşanlardan değilim. Şüphesiz benim namazım ibadetlerim dirimim ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah içindir. O-nun ortağı yoktur. Ben bununla emrolundum ve ben müslümanların ilkiyim. Allahım! Sensin hükümdar. Senden başka hiçbir ilah yoktur. Sen Rabbimsin ben ise senin kulunum. nefsime zulmettim günâhımı i-tirâf ettim. Artık bana bütün günâhlarımı bağışla. Günâhları başkası değil ancak sen bağışlarsın. Beni en güzel ahlâka ilet. O (ahlâkın) en güzeline başkası değil sadece sen iletirsin. O (ahlâkın) kötüsünü de benden gider. Onun kötüsünü başkası değil ancak sen giderirsin. Ben sürekli sana itaatteyim daima senin hizmetindeyim. Hayrın tamamı senin (kudret) ellerindedir. Kötülük sana nisbet edilemez (veya "kötülükle sana yaklaşılamaz") Benim (varlığım) sendendir ve (dönüşüm yine) sanadır (veya "senden yardım diler sana sığınırım"). Hayır ve ihsanın bereketin pek çoktur ve sen yücesin. Senden mağfiret diliyor sana tevbe ediyorum. "