1400-) Bize Muhammed b. Yûsuf haber verip (dedi ki) bize Süfyân Abdulmelik b. Umeyr-den (O da) el-Muğire b. Şu-be-nin kâtibi Verrâd-dan (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: El-Muğire b. Şu-be bana Muâviye-ye (gönderdiği) bir mektupta yazdırdı ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) her farz namazın ardında şöyle derdi: "Lâ ilahe İllallahu Vahdehu Lâ Şerike Leh. Lehu-l-Mulkü ve Lehu-l-Hamdu ve Hüve Alâ Külli Şey-in Kadir. Allahumme Lâ Mani-a Lima A-tayte ve Lâ Mu-tıye Lima Mena-te ve Lâ Yenfa-u Ze’l-Ceddi Minke-l-Ceddu = Tek olan Allah-tan başka hiçbir ilah yoktur. O-nun hiçbir ortağı da yoktur. Mülk O-nundur hamd O-na mahsustur. O her şeye hakkıyle kadirdir. Allahım! Senin verdiğine engel olup (vermemezlik edecek) hiç kimse yoktur. Senin engel olup (vermediğini) verecek hiç kimse de yoktur. (Dünyevî) varlık sahibine varlığı senin katında fayda vermeyecektir (onu ancak senin rahmetin kurtaracaktır)."