1608-) Bize el-Alâ’ b. Usaym el-Cu-fî haber verip (dedi ki) bize Abdurrahman b. Abdilmelik b. Ebcer rivâyet edip (dedi ki) bana babam Abdulmelik b. Ebcer Vâsıl b. Hayyân-dan (O da) Ebû Vâ-il-den (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: Ammâr b. Yâsir bize bir hutbe irad etmiş (hutbesini de) belâğatlı yapmış ve kısa tutmuştu. Müteakiben biz (kendisine); "Ebu-l-Yakzân! Keşke biraz daha uzatsaydın?" demiştik de O şu karşılığı vermişti: Resûlüllah-ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "Şüphe yok ki kişinin namazının uzun hutbesinin kısa olması ince ve derin anlayışının bir belirtisidir. Binaenaleyh şu namazı uzatın şu hutbeleri ise kısa tutun. Çünkü bir kısım sözlerin (anlatım biçimlerinin beyânın) büyüleme (insanı etkileme gücü) vardır "