1708-) Bize el-Hakem İbnu-l-Mübârek haber verip (dedi ki) bize Mâlik İshak b. Abdillah b. Ebî Talha-dan (O da) Enesten (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: "(Üvey babam) Ebû Talha Medine-de malı yani hurma ağaçları en çok olan Ensarî idi. Kendisine en sevimli gelen malı da Beyruhâ- (isimli hurma bahçesi) idi. Mescid-i Nebî bu (bahçenin) kıble tarafında bulunuyordu. O yani Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona girer ve tatlı olan suyundan içerdi." Enes sonra şöyle dedi: Derken şu "Sevdiğiniz şeylerden (Allah rızası için) harcamadıkça asla iyiliğe eremezsiniz" âyeti indirilince (Ebû Talha) şöyle dedi: "Hakikaten bana en sevimli gelen malım Beyruhâ-dır. O (artık Allah rızası için) bir sadakadır. Ben Allah katında onun iyiliğini ve (âhiret) azığı olmasını umarım. Ya Resûlüllah onu dilediğin yere ver!" Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Ne güzel! Bu (bahçe) kazanç getiren -veya "(sevabı hemen) gelen"- bir maldır. Ben senin söylediğin şeyi de anladım. Doğrusu ben onu akrabalarına vermeni (münâsib) görürüm." Ebû Talha da; "(Peki öyle) yaparım ya Resûlüllah!" dedi ve Ebû Talha onu amcaoğlu akrabaları arasında bölüştürdü.