1716-) Bize Osman b. Ömer rivâyet edip (dedi ki) bize Dâvûd b. Kays Iyâz b. Abdillah-tan (O da) Ebû Said el-Hudrî-den (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) aramızda (yani sağ) iken fitır zekâtını her küçük büyük ve köle için "yiyecek-ten bir sâ- veya hurmadan bir sâ- veya arpadan bir sâ- yahut keş peynirinden (yani kuru yoğurttan kurut-tan) bir sâ’ ya da kuru üzümden bir sâ- olarak çıkarır (verirdik). Bu böyle devam etti. Nihayet Muâviye hacca veya umreye giderken yanımıza Medine-ye geldi ve "Şam-ın esmerinden (yani buğdaydan) iki müdd-ün hurmadan bir sâ-a denk olduğu görüşündeyim" dedi. Bunun üzerine halk bunu kabul etti. Ebû Sa-id (sözüne devamla) dedi ki; "ne olursa olsun ben o (fıtır zekâtını) önceden çıkarıp (verdiğim) gibi çıkarmaya (vermeye) devam ediyorum." Ebû Muhammed (ed-Dârimi ise); "ben (fıtır zekâtının) her şeyden bir sâ- olarak (verileceği) görüşündeyim" dedi.