1746-) Bize Ubeydullah b. Mûsa İsrail-den (O) Ebu İshak-tan (O da) el-Bera-dan (naklen) O-nun şöyle dediğini haber verdi: (İlk zamanlar) Hazret-i Muhammed-in (sallallahü aleyhi ve sellem) Ashabından bir adam oruçlu olur da iftar vakti gelip iftar etmeden önce uyur idiyse ne o gecesinde ne de (ertesi) gününde akşama varıncaya kadar (birşey) yiyemezdi. Kays b. Sırma el-Ensari de (bir Ramazan günü) oruçlu imiş. İftar vakti geldiğinde karısına gelip; "yanında bir yiyecek var mı?" demiş. (Karısı); "yok ama gidip senin için (birşeyler) araştırırım" demiş. (Kays) gündüzün (tarla ve bahçelerde) amelelik yaparmış. Bu sebeple gözüne dayanamayıp uyumuş. (Sonra) karısı gelmiş O-nun (uyumuş olduğunu) görünce; "mahrum olasıca (yazık oldu sana!)" demiş. Derken gün yarıya varınca (Kays) bayıldı ve bu (durum) Hazret-i Peygamber-e (sallallahü aleyhi ve sellem) anlatıldı. Bunun üzerine şu "Oruç gecesi kadınlarınıza yaklaşmak size helâl kılındı." (ayeti) indi. Bundan dolayı (Sahabiler) çok sevindiler ve (fecr-i sadık-ın) beyaz ipliği (gecenin) siyah ipliğinden ayırdoluncaya kadar yiyip içtiler.