1769-) Bize Süleyman b. Davud el-Haşimi rivâyet edip (dedi ki) bize İbrahim b. Sa-d ez-Zühri-den (O) Humeyd b. Abdirrahman-dan (O da) Ebu Hüreyre-den (naklen) rivâyet etti ki O şöyle dedi: Resûlüllah-a (sallallahü aleyhi ve sellem) bir adam gelip; "mahvoldum!" dedi. (Resûl-i Ekrem); "Peki seni mahveden nedir?" buyurdu. (O adam); "Ramazan ayında (gündüzün) karımla cinsi münasebet yaptım" dedi. (Resûl-i Ekrem); "O halde bir köle âzâd et!" buyurdu. (Adam); "bende (köle) yok" dedi (Resûl-i Ekrem); "O halde peşpeşe iki ay oruç tut!" buyurdu. (Adam); "gücüm yetmez" dedi. (Resûl-i Ekrem); "Peki altmış yoksulu doyur!" buyurdu. (Adam); "(Bu kadar yiyeceği) bulamam" dedi. (Ebu Hüreyre sözüne devamla) dedi ki derken Resûlüllah-a (sallallahü aleyhi ve sellem) içinde hurma bulunan bir zenbil getirildi. O zaman (Hazret-i Peygamber); "(O meseleyi) soran nerede? Şunu sadaka olarak ver!" buyurdu. (Adam da; "benim ailemden daha fakire mi (vereceğim) ya Resûlüllah? Vallahi şu (Medine-nin) iki taşlığı arasında bizden daha fakir olan hiçbir ev ehli yoktur" dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yan dişleri görünecek kadar gülerek; "O halde siz (ona daha müstehaksınız)" buyurdu.