2408-) Bize Muhammed b. Abdillah er-Rekaşî rivâyet edip (dedi ki) bize Yezîd b. Zurey- rivâyet edip (dedi ki) bize Muhammed b. İshak rivâyet edip (dedi ki) bize Buşeyr b. Yesâr Sehl b. Ebî Hasme-den O-nun şöyle dediğini rivâyet etti: Hâriseoğulları-ndan bir kimse olan Abdullah b. Sehl b. Ebî Hasme Hayber-den yiyecek almak maksadıyla kabilesinden bir toplulukla beraber Hayber-e çıkıp gitmişti. (Sehl) sözüne şöyle devam etti: Derken Abdullah-a zulmedilip öldürülmüştü; boynu can damarı kesilinceye kadar bükülmüş sonra Hayberin su kaynaklarından bir kaynağa atılmıştı. Bunun üzerine arkadaşları onun için yardım istemişler ve onu çıkarıp defnetmişler ardından da Medine-ye Resûlüllahin (sallallahü aleyhi ve sellem) huzuruna gelmişlerdi. O zaman (Abdullah-ın) kardeşi Abdurrahman b. Sehl -ki O-nun Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile eski tanışıklığı vardı- ve beraberindeki amcaoğulları Huvayyısa b. Mes-ûd ile Muhayyısa öne çıkmışlar Abdurrahman da konuşmaya başlamıştı. O onların yaşça en küçükleri idi. Kan sahibi (yani kısas talebi hakkına sahip) ve topluluktan eski tanışıklığı olan kimse de O idi. konuşmaya başlayınca Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem); "En büyüğü (öne geçir) en büyüğü (öne geçir!)" buyurmuştu. (Sehl) sözüne şöyle devam etti: Bunun üzerine O geri çekilmiş ve Huveyyisa Muhayyısa sonra da O (olmak üzere) konuşmuşlar Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de; "Katilinizin ismini verirsiniz. Ardından aleyhine elli yemin edersiniz. Sonra biz onu size teslim ederiz!" buyurmuştu. Onlar şöyle cevap vermişlerdi: "Ya Resûlüllah biz bilmediğimiz şey için yemin edemeyiz. Onu kimin öldürdüğünü bilmiyoruz. Şu kadar var ki yahûdiler düşmanımızdır ve o onların arasında öldürüldü!" (Hazret-i Peygamber de) şöyle buyurmuştu: "O halde onlar sizin için Allah-a kendilerinin sizin arkadaşınızın kanını (akıtmakla) ilgilerinin gerçekten olmadığına dair yemin ederler sonra onunla ilgilerinin olmadığına hükmedilir!" Onlar da; "biz yahûdîlerin yeminlerini kabul edemeyiz. Onlarda olan (küfür) bir günâh için yemin etmelerinden daha çoktur!" demişlerdi. (Sehl) sözüne şöyle devam etti: Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onun diyetini yanındaki (zekât develerinden) yüz deve olarak vermişti.