2588-) Bize Süleyman b. Harb rivâyet edip (dedi ki) bize Hammâd b. Seleme ez-Zehrani Abdusselam-dan (O) Eyyûb b. Abdillah b. Mikrez el-Fihri-den (O da) Vâbısa b. Ma-bed el-Esedi-den (naklen) rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Vâbısa-ya; "Sen sevab ve günahı sormaya mı geldin?" buyurmuştu. (Vâbısa) sözüne devamla dedi ki ben de; "evet!" demiştim. (Vâbısa) sözüne şöyle devam etti: Bunun üzerine O parmaklarını birleştirip onlarla göğsüne vurmuş ve üç defa; "Sen fetvayı kendinden iste sen fetvayı kalbinden iste Ey Vâbısa!" buyurmuş (sonra da sözüne şöyle devam etmişti): "İyi ve sevap canın kendisiyle sükûn kalbin kendisiyle huzur bulduğu şeydir. Kötü ve günah ise insanlar sana fetva verseler de onlar sana (farklı) açıklamada bulunsalar da insanın içine oturan insanın gönlünde gidip gelen şeydir!"