2714-) Bize Ya-lâ b. Ubeyd rivâyet edip (dedi ki) bize Haccac -ki O İbn Dinar-dır- Ebu Hâşim-den (O) Rufey-den (O) Ebu-l-Âliye-den (O da) Ebu Berze el-Eslemi-den (naklen) rivâyet etti ki O şöyle demiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (ömrümün) sonları geldiğinde bir meclise oturup da sonra (oradan) kalkmak istediği zaman şöyle derdi: "Seni teşbih ve tenzih ederim Allah-ım ve sana hamdınla hamdederim. Şahidlik ederim ki senden başka hiçbir ilâh yoktur! Senden bağış dilerim ve sana tevbe ederim!" Bunun üzerine (Sahabe-i Kiram); "yâ Resûlüllah doğrusu sen şimdi bir söz söylüyorsun. Bunu eskiden söylemezdin?" demişlerdi de O şöyle buyurmuştu: "Bu oturma yerlerinde meydana gelen (boş söz ve işlerin) keffâretidir!"