2900-) Bize Abdullah b. Salih rivâyet edip dedi ki bana Muaviye rivâyet etti ki Abdurrahman b. Cubeyr kendisine babası Cubeyr b. Nufeyr-den (O da) Abdullah b. Amr-dan (naklen) rivâyet etmiş ki O şöyle demiş: Bir ara ben Mescid-de oturmaktaydım. Muhacirlerin fakirlerinden halka olmuş bir topluluk da oturuyorlardı. Derken Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) içeri giriverdi ve gidip onların yanına oturdu. Ben de kalkıp onların yanına gittim. O zaman Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara şöyle buyurdu: "Muhacirlerin fakirleri (âhirette) yüzlerini güldürecek şeyden dolayı sevinsinler! Çünkü onlar Cennet-e zenginlerden kırk yıl önce gireceklerdir!" (Abdullah) dedi ki: "Bunun üzerine ben gerçekten onların renklerinin aydınlanıp parladığım görmüştüm." Abdullah b. Amr sözüne şöyle devam etti: "Sonunda ben onlarla beraber -veya "onlardan"- olmayı temenni etmiştim."