2983-) Bize Ebu Nuaym haber verip (dedi ki) bize Züheyr Ebu İshak-tan O-nun şöyle dediğini rivâyet etti: Ben yanında Amir İbrahim ve Abdurrahman b. Abdillah var iken Şureyh-in huzuruna bizden (yani el-Aliye bölgesinden) olan ve geriye kocasını anasını baba-bir erkek kardeşini ve dedesini bırakan bir kadının miras meselesi için girmiştim de O; "hiç kızkardeş var mı?" diye sormuştu. Ben; "yok" demiştim. O zaman O "yan kocanın üçte bir ananındır" cevabını vermiş (ancak kardeş ile dede hakkında birşey söylememişti). Ebu İshak sözüne şöyle devam etti: O zaman ben bana (bunlar hakkında) cevap vermesi için ısrar etmiştim ama O sadece bu cevabı vermişti. İbrahim Amir ve Abdurrahman b. Abdillah da; "hiçkimse senin getirdiğin miras meselesinden daha zor bir miras meselesi getirmemiştir" demişlerdi. Bunun üzerine ben Abide es-Selmani-ye gelmiştim. O zamanlar "Kûfe-de miras meselelerini Abide ile el-Hârisu’l-A-ver-den daha iyi bilen kimse yoktur" denilirdi. Abide camide otururdu. Şureyh-e içinde dede bulunan bir miras meselesi geldiğinde o (mirasçıları) Abide-ye gönderir O da mirası paylaştırırdı. Ben de (gelip) meselemi O-na sormuştum da O şöyle cevap vermişti: "Dilerseniz size bu konuda Abdullah b. Mes-ud-un paylaştırmasını haber vereyim: O kocaya üç pay yani (mirasın) yarısını anaya geri kalanın üçte birini -ki bu da malın tamamının altıda biridir- verdi. Bir pay erkek kardeşin bir pay da dedenindir!" Ebu İshak sözüne devamla dedi ki; "(bu meseledeki) dede babanın babasıdır."