3171-) Bize Zeyd b. Yahya Muhammed b. Râşid-den (O) Süleyman b. Mûsa-dan (O) Amr b. Şuayb-dan (O) babasından (O da) dedesinden (naklen) rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hükmetti ki; (hayattayken nesebi kendisine nisbet olunan ve bunu da inkar etmeyen) babasının (ölümünden) sonra nesebi iddia olunan yani bu (babanın ölümünden) sonra onun mirasçılarının (nesebin bu babaya ait olduğunu) iddia ettikleri her çocuk eğer bu (çocuk babanın kendisiyle) cima ettiği gün sahibi olduğu bir cariyeden olmuşsa o nesebini iddia eden kimselerin nesebine katılır. Ancak ona bundan önce taksin edilmiş olan mirastan hiçbir şey yoktur. Henüz taksim edilmemiş olan mirastan kavuştuğu şeylerde ise payı vardır. (Çocuğun nesebi) kendisine nisbet olunan kimse (hayattayken) bunu inkâr ettiğinde (artık onun ölümünden sonra mirasçılarının bu çocuğun nesebinin ona ait olduğunu iddia etmeleriyle çocuğun nesebi onun nesebine) katılamaz. Eğer (nesebi iddia olunan çocuk nesebi kendisine nisbet olunan kimsenin) sahip olmadığı bir cariyeden veya zina etmiş olduğu hür bir kadından olmuşsa o (nesebi) kendisine nisbet olunan kimsenin bizzat kendisi onun (kendisine ait olduğunu) iddia etse de ne (onun nesebine) katılabilir ne (ona) mirasçı olabilir! O hür veya köle annesinin kim olurlarsa olsunlar yakınlarına nisbet olunan bir zina çocuğudur!