321-) Şakîk (radıyallahü anh)-den; şöyle demiştir: Abdullah (b. Mes-ud) ile Ebû Mûsâ el-Eşârî-nin yanında oturmakta idim. Ebû Mûsâ; Ebû Abdirrahman bir adam cünup olsa ve bir ay su bulamazsa teyemmüm yapamaz mı? Ne dersin? dedi. Abdullah; bir ay da su bulamasa teyemmüm yapamaz karşılığını verdi. Bunun üzerine Ebû Mûsâ: Mâide Süresindeki " Su bulamazsanız temiz yer yüzü ile teyemmüm ediniz" âyetini ne yapacaksın? dedi Abdullah; ruhsat verilseydi suları soğuk gördükleri zaman hemen toprakla teyemmüme yönelirlerdi. Ebû Mûsâ: bunu (cünüplükten dolayı teyemmümü) bunun için kerih gördünüz öyle mi? Abdullah: dedi. Ebû Mûsâ; Hazret-i Ömer-e (söylediği) şu sözü duymadın mı? " Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beni bir ihtiyaç için göndermişti Cünup oldum fakat su bulamadım. Bunun üzerine hayvanın yerde yuvarlandığı gibi yuvarlandım sonra da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e gelip bu durumu haber verdim. Resûlüllah; Şöyle yapman kâfi idi" dedi ve elini yere vurup silkeledi sonra sol eliyle sağ elinin üstünü sağ eliyle de sol elinin üstünü daha sonra da yüzünü meshetti" Abdullah (b. Mesûd Ebû Mûsâ-ya cevaben); de Ömer (b. Hattâb)’ın Ammâr-ın sözü ile ikna olmadığını bilmiyor musun? dedi." teyemmüm 7; Müslim hayz 110; Nesâî tahâre 198 201; Ahmed b. Hanbel IV 264 265.