398-) Ebû Berze (radıyallahü anh)’den nakledilmiştir ki; (sallallahü aleyhi ve sellem) öğle namazını zevalden hemen sonra ikindiyi bizden biri (namazdan sonra) güneşin parlaklığı devam ederken Medine-nin en uzak yerine gidip gelebileceği (kadar) bir zaman olduğu vakitte kılardı. cümlenin tercemesi hususunda açıklama bölümüne müracaat edilmelidir. Ebû Minhâl dedi ki: Ebû Berze-nin) Akşam namazı (hakkında hangi vakti söylediğini) unuttum. Yatsıyı gecenin üçte birine - (Ebû Minhal Ebû Berze-nin) bir başka sererde: gece yarısına kadar" dediğini söyler- kadar geciktirmekte bir beis görmezdi. Efendimiz yatsı namazından önce uyumayı sonra da konuşmayı hoş görmezdi. namazını ise birimizin önceden bildiği birini (gördüğünde) tanıyabileceği bir vakitte kılar bu namazda altmış ilâ yüz arası âyet okurdu. mevâkıt 11 39; Müsüm mesâcid 235; Nesâî mevâkît 2 16 20.