591-) Abdurrahman b. Hallâd el-Ensârî Ummü-Veraka bint Nevfel’den rivâyet etmiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem) Bedr savaşına çıkacağı zaman kendisine dedim ki: Ya Resûlallah seninle beraber savaşa çıkmama izin ver de hastaları tedavi edeyim. Belki yüce Allah (bu sayede) bana şehidlik nasib eder." Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem da şöyle) cevap verdi:" Evinde kal muhakkak Allah (celle celâluhu) sana şehitliği nasib edecektir" b. Cerrah) der ki; Ona " şehide" denirdi. (el-Velîd) der ki: (Ümmü Veraka) Kur-ân okurdu evinde özel müezzin bulundurmak için Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den izin istemiş (Hazret-i peygamber) O-na izin vermişti. (Veki-) der ki; Ümmü Veraka-ya ait bir köle ile câriye vardı. Ölümünden sonra onların hür olacaklarını ifâde etmişti. Bu köle ile câriye bir gece kalktılar onu bir kadife ile boğup öldürdüler. Sonra da kaçıp gittiler. Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) sabahleyin bunu duydu ve halka hitaben bir konuşma yaparak; Kim bunları bilir" veya " görürse yakalayıp getirsin" dedi. Nihayet Ömer (radıyallahü anh) onların (asılmasını) emretti de asıldılar ve Medine-de ilk asılan kimseler oldular." sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.