634-) Ubâde b. el-Velid b. Ubâde b. Es-Sâmit-den nakledilmiştir ki: Câbir-in yani İbn Abdillah-ın yanına varmıştık. (Bize şunları) söyledi: Bir gece Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-la beraber düşmanı takibe çıkmıştım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namaza kalktı. Benim üzerimde de bir örtü vardı. Bir ucunu sağ omuzuma öbür ucunu da sol omuzuma atmaya uğraştimsa da yetişmedi (dar geldi). Aynı zamanda saçakları vardı. (Bir de) altını üstüne getirdikten sonra her iki ucundan birini sağ öbürünü de sol omuzuma aldım sonra da düşmemesi için üzerine eğildim (ve çenemle tuttum). Gelip Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın soluna durdum. Resûl-i Ekrem de (hemen) elimi tutup (arkasından) dolandırarak beni sağına durdurdu. (Çok geçmeden) İbn Sahr geldi o da soluna durdu. (Hazret-i Peygamber) her ikimizi de elleriyle tutup beraberce arkasına durdurdu. (Câbir) dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gözlerini bana dikmişti. Bense hissetmiyordum. Sonra bunun farkına vardım. Bana bu örtüyü belime bağlamamı işaret etti. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) namazı bitirince bana (hitab ederek); Ey Câbir" dedi ben de: Buyur ey Allah-ın Resulü" dedim. Elbise bol olunca iki uçlarını omuzlarına at. Dar olunca da beline bağla" buyurdu." zuhd 74; Ahmed b. Hanbel IH 335.