832-) Abdullah b. Ebî Evfâ (radıyallahü anh)-dan nakledilmiştir ki: Bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e gelerek; Kur-ân-dan (kafama) bir şey almaya gücüm yetmiyor. Bana (namazda) yetecek kadar Kur-ân-dan birşeyler öğret dedi. üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem); Sen; Allah-ı her türlü noksanlıktan tenzih ve o-na hamd ederim. Allah-dan başka ilâh yoktur. Allah çok büyüktür. Kuvvet ve kudret ancak [yüce ve büyük olan] Allah iledir. (duasını) oku" buyurdu. Adam: Allah-ın Resûlu bu Allah içindir. Kendim için ne (okuyayım?) dedi (Resûl-i Ekrem-de:) Allah-ım bana acı beni rızıklandır bana afiyet ver ve hidâyete erdir diye duâ et." buyurdu. (Adam) ayağa kalkınca (yumduğu) eliyle (işaret ederek:) böyle dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Muhakkak ki onun eli hayırla doldu" buyurdu. iftitâh 32.