836-) Ebû Bekr b. Abdurrahman ile Ebû Seleme-nin naklettiklerine göre Ebû Hureyre (radıyallahü anh) farz ve diğer namazlarda tekbir alırdı. Namaza dururken tekbir alırdı. Sonra secdeye gitmeden önce derdi. Sonra rukû-a varırken de tekbir alırdı. Sonra (rükû-dan başını doğrulturken) " Semiallahu limen hamideh" derdi. Sonra secdeye gitmeden önce " Rabbena ve leke’l-hamd" secdeye inerken ve (secdeden) başını kaldırırken de " Allahu Ekber" derdi. Sonra (ikinci defa) secde ederken (secdeden başım) kaldırırken ve iki rekatin sonundaki oturuştan kalkarken de tekbir alırdı. Bunu her rekatta namazı bitirinceye kadar (böyle) yapardı. (Namazdan) çıkınca da; Varlığım (kudret) elinde olan Allah-a yemin olsun ki (içinizde namaz kılmak bakımından) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in namazına en çok benzeyeniniz benim. Dünyayı terkedînceye kadar onun namazı işte budur" derdi. ezan 128; Müslim salat 28 - 30; Nesâî tatbik 94; Dârimî salat 40; Ahmed b. Hanbel II 270. Dâvûd buyurdu ki: Şu son cümleyi Mâlik (b. Enes) ez-Zübeydî ve bunların dışında bazı kimseler ez-Zühri vasıtasıyle Ali b. Hüseyn’den rivâyet ettiler. (Bu sözü) Ma-mer-den nakleden Abdul-â-la da (aynen bizim gibi) Şu-ayb b. Ebî Hamza-ya uyarak ez-Zührî vasıtasıyle (Ebû Bekr b. Abdirrahman ile Ebû Seleme-den Ebû Hüreyre’nin sözü olarak) nakletmiştir.