847-) Ebû Said el-Hudrî-den (rivâyet edildiğine göre); Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem); Semiallahü limen hamideh" deyince (kavmede iken) şunları da söylerdi: Allahümme Rabbena leke-l-hamdü milVs-semâi (Müemmel bunu " mile-ssemâvât" (diye) nakletmiştir). Ve mil-el-ardi ve mire mâ şi-te min şey-in ba-du ehlessenâi ve’l-mecdi ehakku mâ kale-l-abdü ve kulluna leke abdün; lâ mania limâ a-tayte; Muhammed (buraya) " velâ mu-tiye Uma mena-te" (cümlesini) ilâve etti). (Bundan) sonra gelen sözlerin rivâyetinde ise bütün râviler şu ifadede de birleştiler; Velâ yenfe-u zelceddi mine-l-ceddu" (sadece) " Rabbena lekel hamd" (cümlesini) nakletti. Mahmûd ise " Allahümme" (sözünü) olmaksızın " Rabbena ve lekel-hamd" (sözünü) nakletti. salat 194 202-206; Müsafirûn 201 Tirmizi mevâkit 82 Deâvât 32. tatbit 25; İbn Mâce ikâme 18.