874-) Huzeyfe (radıyallahü anh)-den (rivâyet edildiğine göre kendisi) bir gece Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i (teheccüd) namazı kılarken görmüş (Resûl-i Ekrem önce); Allahu ekber Allahu Ekber Allahu ekber zul’melekûti ve’l-ceberûti vel kibriyâi ve’l-azameti" Allah en büyüktür Allah en büyüktür Allah en büyüktür izzet ve saltanat sahibidir kahir ve kudret sahibidir ululuk ve azamet sahibidir" deyip sonra istiftah etmiş ve (Sûre-i) Bakara-yı okuyup sonra rükû-a varmış rükûu (sûre olarak) kıyamı kadarmış. Rükûunda " subhâne rabbiye-l-azîm sübhâne rabbiye’l-azim = büyük olan rabbimi teşbih (ve tenzih) ederim" demiş. Sonra rükûu kadar da-ayakta kalıp " Li rabbîyel-hamdü = rabbim için hamd olsun" demiş sonra secdeye varmış ve secdesi de kıyamı kadar sürmüş. Secdesinde " sübhâne rabbiye-l a-la = yüce olan rabbimi teşbih (ve tenzih) ederim" deyip sonra secdeden başım kaldırmış ve iki secde arasında " rabbiğfirlî rabbiğfirlî = ey Rabbim beni bağışla ey rabbim beni bağışla" diyerek secdesindeki kadar oturmuş ve (bu şekilde) dört rekat namazkılmış ve bu namazda (sure-i) Bakara âl-i İmrân Nisa Mâide veya En-am-ı okumuştur. (Râvi) Şu-be (Resûl-i Ekrem-in okuduğu sûrenin En-âm mı yoksa Mâide mi olduğunda) tereddüt etmiştir. tatbîk 16 25 73 86; Ahmed b. Hanbel V 388 397 398 400 401; VI-24.