932-) Muâviye b. el-Hakem es-Sülemî-den nakledilmiştir ki: Ben Resûlüllah-ın yanına gelip İslâmiyetle ilgili bazı şeyler öğrendim. Öğrendiklerimden biri de (Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem’in) bana söylediği şu sözdür: Aksırdığında elhamdülillah (Allah-a hamd olsun) de ve bir kimse aksırıp da Allah-a hamd edecek olursa sen de: Yerhamukullah (Allah sana merhamet etsin)" de." dedi ki: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-la beraber namazda iken adamın biri aksırıp Allah-a hamd ediverdi. Ben de (hemen) sesimi yükselterek " yerhamukellahu" dedim. Cemaat gözlerini bana çevirdi. Bu benim ağrıma gitti. Bunun üzerine ben " Size ne oluyor da bana (böyle) yan gözle bakıyorsunuz?" dedim. (Muaviye) diyor ki; Bunun üzerine " Sübhanellah" demeye başladılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) namazı bitirince: Konuşan kimdi?" buyurdu. (Kendisine:) A-rabi idi diye cevap verdiler. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beni çağırdı ve: Namaz ancak Kur-an okumaktan azız ve celil olan Allah-ı zikretmekten ibarettir. (Bir daha) namazda iken durumun böyle (başka birşeyle uğraşma)!" dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-den daha yumuşak bir muallimi asla görmedim. mesâcid 33; Nesâî sehv 20; Ebû Dâvûd eymân 16; Dârimî nüzur 10; Muvatta ıtk 8 9; Ahmed b. Hanbel II 291; HI 452; IV 222 388 389; V 447 - 449.