1175-) Âişe (radıyallahü anhâ)-dan nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-a kuraklıktan şikâyet ettiler. Bunun üzerine Efendimiz bir minber konulmasını emretti ve Mûsâllaya kendisi için bir minber konuldu. Yağmur duasına çıkacağı günü ahaliye bildirdi. (Kararlaştırılan gün gelince) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) güneşin kaşı (ilk ışınları) görününce gidib minberin üzerine çıktı. Tekbir aldı. Allah azze ve celleye hamdetti sonra; Siz memleketinizin kuraklığından ve yağmurun ilk zamanından geciktiğinden şikâyet ettiniz. Halbuki Allah azze ve Celle size kendisine duâ etmenizi emretti ve duanızı kabul edeceğini vâdetti" buyurdu. Sonra da şöyle devam etti: Hamd âlemlerin rabbi rahim ve rahman kıyamet gününün tek hâkimi olan Allah-a mahsustur. Allah-tan başka ilâh yoktur. O dilediğini yapar. Ey Rabbim! Sen Allah’sın senden başka ilâh yok. Sen zenginsin biz muhtacız bize yağmur indir. İndirdiğini bize kuvvet ve bir zamana Bu manayı veren kelimesi bazı nüshalarda (hayra) şeklinde vârid olmuştur. ulaştıracak azık kıl." Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ellerini kaldırdı bu kaldırışa koltuklarının beyazı görününceye kadar devam etti. Bilâhere sırtını cemaate döndü cübbesini ters çevirdi. Bunları yaparken elleri hâlâ kalkıktı. Daha sonra insanlara doğru döndü minberden inip iki rekat namaz kıldırdı. Hemen akabinde Allah bir bulut meydana getirdi bunun peşinden gök gürledi şimşek çaktı sonra Allah-ın izni ile yağmur yağdı. Peygamber (yollardan) seller akıncaya kadar mescidine gelmedi. İnsanların (yağmurdan korunmak için) kuytuya koştuğunu görünce azı dişleri görünceye kadar güldü ve şöyle buyurdu: Şehâdet ederim ki Allah herşeye kadirdir ben de Allah-ın kulu ve resulüyüm." el-Müstedrek I 328. Hakim Hadisin Şeyhânm şartlarına uyduğunu söyler. Beyhakî es-Sünenüi-kübrâ III 349. Dâvûd dedi ki: Bu isnadı güzel garib bir hadistir. Medineliler okurlar. Bu hadis onlar için bir hüccettir. bu sözü söylemekteki maksadı hadisin halini beyân ve onun hüccet olmaya elverişli olduğuna işaret etmektir. Garib oluşu garib râvilerden Hâlid b. Nizâr-dan başkasının rivâyet etmemesi dolayısıyladır.