1238-) Ebû Ayyaş ez-Zürâkî-den nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte Usfân-da bulunuyorduk. Müşriklerin başında da Hâlid b. el-Velîd bulunuyordu. Öğleyi kıldık. Müşrikler " gerçekten çok gafil davrandık çok hatalı davrandık onlar namazda iken üzerlerine bir yüklenseydik (ne güzel olurdu)!" demeye başladılar. Bunun üzerine öğle ile ikindi namazı arasında " Kasr âyeti" nazil oldu. İkindi (vakti) gelince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kalkıp kıbleye karşı durdu. Müşrikler de karşısında idiler. Arkasında bir saf teşekkül etti. Bu saffın arkasında da başka bir saf (vardı). Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in rükû-a varmasıyla hepsi birden rükû-a vardılar. Sonra arka saftakiler cemaati ayakta beklerken imam arkasındaki (birinci) safla beraber secdeye vardı. Bunlar secdeleri yapıp kalkınca arkalarında bulunan diğerleri secdeye vardılar sonra (Resûl-i Ekrem-in) arkasındaki saf geri çekilerek arkadakilerin yerini arka saftakiler de ilerleyerek ön saftakilerin yerini aldı. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) rükû-a varınca (her iki saftakiler) birlikte rükû-a vardılar. (Resûl-i Ekrem) secdeye varınca hemen arkasında bulunan (birinci saf) da secdeye vardı. Diğerleri ise bunları (ayakta) bekliyorlardı. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) burunca hemen arkasındaki saf da oturdu sonra da hep beraber oturdular ve (Resûl-i Ekrem -sallallahü aleyhi ve sellem-) hepsine birden selâm verdi. (Resûl-i Ekrem) Usfan-da kıldığı bu namazı bir de Beni Süleym-de kıldı. havf 22; Ahmed b. Hanbel IV 59-60. Dâvûd buyurdu ki: (Hadisin metninden anlaşılan) bu mânâyı Eyyûb ile Hişâm da Ebû-z-Zübeyr ve Câbir vasıtasıyle Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den rivâyet etmişlerdir. (mana olarak) bu hadisi Dâvûd b. Husayn îkrime vasıtasiyle İbn Abbâs-dan rivâyet etti. şekilde (bu hadisi) Abdülmelik Atâ vasıtasıyle Câbir-den rivâyet etti. Katâde de el-Hasen ve Hıttân vasıtasıyle Ebû Mûsâ’dan (Ebû Mûsâ-nın fiili olarak rivâyet etti. Yine aynı şekilde (mânâ olarak) îkrime b. Hâlid Mücâhid vasıtasıyla Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den rivâyet ettiği gibi Hişâm b. Urve de babası vasıtasıyla Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den rivâyet etmiştir ve bu (tatbikat) es-Sevr’nin görüşüdür.