1465-) Ukbe b. Âmir (radıyallahü anh)-den nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-le birlikte Cuhfe ile Ebvâ arasında giderken birden bire bizi rüzgâr ve zifiri bir karanlık kapladı. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) süreleriyle (Allah-a) sığınmaya başladı. (Bir taraftan da) Bana; Ey Ukbe! O ikisiyle korun hiçbir sığıma (korunucu) onların benzeri ile korunmadı." (Allah-a sığınılacak en efdal sureler bunlardır) buyuruyordu. Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i bize o iki sûre ile namaz kıldırırken dinledim. es-Sünenü’l-kübrâ II 394.