1581-) Meysere Ebû Salih-ten O-da Süveyd b. Gâfele-den rivâyet ettiğine göre Süveyd (ya) " ben gittim" dedi ya da şöyle söyledi: Bana Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in zekât memuruyla giden bir kişi haber verdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in (zekât) mektubunda şu vardı. Süt emen (veya sütlü) hayvanı alma ayrı olan (mallar)ı bir araya toplama toplu olanı da birbirinden ayırma" subaşına geldiği zaman zekât memuru da gelir ve (sahiplerine): Mallarınızın zekâtlarını ödeyin" derdi. (Süveyd veya zekât memuruyla giden kişi söze devam ederek) dedi ki: Onlardan biri Kevmâ- olan bir dişi deveyi vermek istedi. b. Habbâb (Meysere-ye) dedi ki: Ebâ Salih! Kevmâ nedir? dedim. O-da. büyük olan (deve)dir dedi. Zekât memuru onu kabul etmedi. Mal sahibi: iyisini almanı arzuluyorum dedi. Zekât memuru onu da kabul etmedi. Mal sahibi (değerce) ondan düşük olan bir diğer deveyi onun için yularladı (ve öne sürdü) onu da kabul etmedi. Sonra (değerce) ondan daha düşük olan bir diğerini yularladı da onu kabul etti ve şöyle dedi: bunu alıyorum. Ama yine de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in " Gittin de adamın en iyi devesini aldın" deyip bana kızmasından korkarım. zekât 12 Ahmed b. Hanbel IV-315; Dâvûd buyurdu ki: Bunun benzerini Huşeym Hilal b. Habbâb-tan rivâyet etmiştir. Ancak şu var ki (" ayırma" kelimesi yerine) " ayırmasın" demiştir.