1618-) Ebû Saidi-l-Hudrî (radıyallahü anh)’den nakledilmiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) aramızda iken biz fıtır sadakasını her küçük büyük hür ve köle için yiyecekten bir sâ veya keşten bir sâ\ yahut arpadan bir sâ ya da kuru hurmadan bir sâ veya kuru üzümden bir sâ- olarak verirdik. Bunu (halife) Muâviye hac veya umre yapmak için (Medine-ye) gelip de minberden halka konuşma yapıncaya kadar böyle vermeye devam ettik. Onun halka yaptığı konuşmada şu söz de vardı: şam buğdayından iki müddün bir sâ kuru hurmaya denk olduğu görüşündeyim. üzerine halk bunu (esas) aldı. Ebû Said dedi ki: gelince yaşadığım müddetçe (hayatımın) sonuna kadar onu (eskisi gibi) vermeye devam edeceğim. zekât 73 75; Müslim zekât 18; Tirmizî zekât 35; Nesaî zekât 38; İbn Mâce zekât 21; Ahmed b. Hanbel 111-23. Dâvûd buyurdu ki: Bu hadisi İbn Uleyye Abde ve başkaları İbn îshak-tan o da Abdullah b. Abdullah b. Osman b. Hâkim b. Hizam-dan o da İyâz-dan O da Ebû Said-den aynı mânâda rivâyet etti. Ve onda bir adam İbn Uleyye-den yaptığı rivâyette: veya bir sâ’ buğday" (sözünü) söyledi ki o söz mahfuz değildir.