1765-) İbn Abbâs-dan nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Eslem-li bir kimseyi on sekiz deve ile birlikte (Beyt-i Şerife) göndermişti. (O zat); birisi yürümekten âciz kalacak olursa ne (yapmamı uygun) görürsün? dedi. (Resûl-i Ekrem de); Onu boğazlarsın sonra (boynundaki nişanlık) nalınını kanına boya ve hörgücünün yambaşına vur. O deveden sen de yeme beraberindekilerden birisi de (yemesin)" buyurdu. Yahutta " yol arkadaşlarından birisi de (yemesin)" dedi. Dâvûd buyurdu ki: (Ebû-t-Teyyah-ın) bu hadiste yalnız kaldığı kısım " Ondan sen de yeme yol arkadaşlarından birisi de (yemesin)" sözüdür. (Müsedded) Abdülvâris (-den rivâyet ettiği) hadisinde ise " sonra onu vur" (sözü) yerine (sözünü) nakletmiştir. Dâvûd buyurdu ki; Ben Ebû Seleme-yi " (Sözü ravisine) isnadı ve manayı doğru (nakl) ettin mi kâfidir" derken işittim. hac 374 378; İbn Mâce menâsik 101; Ahmed b. Hanbel I 217 279; IV 64 225 238; V 377.