2113-) Sehl b. Sa-d es-Sâidî-den rivâyet olunduğuna göre bir kadın Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e gelerek; Resûlallah ben (benimle evlenmen için) kendi (mehri)mi sana bağışladım dedi ve uzun süre ayakta dikildi. Bunun üzerine bir adam ayağa kalkıp: Allah-ın Resulü! Eğer senin ona ihtiyacın yoksa onu bana nikâhla! dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de; Senin yanında ona mehir olarak vere(bile)ceğin birşey var mı?" diye sordu (o kimse de); şu kaftanımdan başka bir şey(im) yok diye cevap verdi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem); Eğer sen kaftanını (mehir olarak) verirsen kaftansız kalırsın. Binâenaleyh sen (başka) bir şey ara (bul)." buyurdu. (Adam bir süre sonra geldi ve) bulamıyorum dedi. (Resûl-i Ekrem-de); Demirden bir yüzük olsun ara" (yıp bulmalısın) buyurdu. (Bunun üzerine adam tekrar) aradı (fakat) birşey bulamadı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona: Ezberinde Kur-an-dan birşey(ler) varını?" dedi. (Adam) bazı sûrelerin ismini zikrederek; diye cevâp verdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Ben de ezbere bildiğin Kur-an sebebiyle o kadını sana nikahlıyorum." buyurdu. Fezâilu--Kur-an 21 22; nikâh 14 35 37 40 50; libâs 49; Müslim nikâh 35 76; Tirmizî nikâh 23; İbn Mâce nikâh 17; Muvatta nikâh 8 Dârimî nikâh 19