2137-) Urve-den nakledilmiştir ki; Âişe (radıyallahü anhâ) (O-na şöyle) dedi; Ey kızkardeşimin oğlu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bizim yanımızda kalacağı zaman (gecelerini bize) taksim etme hususunda hiçbirimizi diğerinden üstün tutmazdı. Hemen hemen hergün hepimizi (evlerini) toptan dolaşır ve Cim-a etmeksizin (hanımlarından) her kadına-da (ayrı ayrı) yaklaşırdı. (Bu hal) ta nöbet günü kendisinin olan kadına varıncaya kadar (böylece devam ederdi.) Artık onun yanında gecelerdi. Şevde bint-i Zemâ yaşlanıpta Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın kendisini boşayacağından endişelendiği zaman (Resûl-i Ekrem-e hitaben); Allah-ın Rasûlü (nöbet) günüm Âişe-nin olsun dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-de O-nun bu teklifini kabul etti" (Hazret-i Âişe sözlerine devam ederek) " Biz Aziz ve celil olan Allah-ın (şu ayeti Hazret-i Sevde-nin yaptığı) ve bu (buna) benzeyen (iş)ler hakkında indirdi(ğini) söylerdik" dedi. hadisi Urve-den nakleden Hişam) dedi ki: Öyle zannediyorum ki: (ravi Urve Hazret-i Âişe-den bu mevzuda şu âyetin nazil olduğunu) rivâyet etti; Ve eğer bir kadın kocasının huysuzluğundan çekinirse..." Buhârî nikâh 98 Müslim ridâ 47; Ahmed b. Hanbel VI 608.