2472-) Safiyye (radıyallahü anhâ)-dan; demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) i-tikâfta idi. Bir gece kendisini ziyarete gidip konuştum. Sonra kalkıp (eve) dönmek istedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da beni evime getirmek için benimle birlikte kalktı. evi Usame b. Zeyd-in arsasında idi.-) Ensardan iki adam karşımıza çıktı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-ı görünce sür-atlendiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ağır olunuz telaşlanmayınız o (yanımdaki) Huyeyy-in kızı Safiyye-dir " buyurdu. Adamlar: teşbih ederiz (Hakkın ızda kötü bir şey asla düşünmeyiz) Ya Resûlallah! dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Şüphesiz şeytan insan(ın damarlann)da kanın aktığı gibi akar. Sizin kalbinize birşey -veya bir şer- atmasından endişe ettim." buyurdu. Bedü’l-halk 11 edebi 81 i-tikâf 1142; Müslim selâm 24; İbn Mâce siyam 65; Dârimî rikâk 66; Ahmed b. Hanbel VI 337 235; III 156 285 309.