2754-) Seleme-den (şöyle) dediği rivâyet edilmiştir: Abdurrahman b. Uyeyne Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in develerine baskın yapıp çobanını öldürmüş ve yanındaki süverilerle o develeri sürüp gitmişti. Bunun üzerine ben yüzümü Medine-ye doğru çevirdim sonra üç defa " yetişin" diye feryad ettim ve onları takibe koyulup (onlara ok) atmaya ve onları yaralamaya başladım. (Onlardan) Bir atlı (beni öldürmek için) geriye dönecek olursa bir ağacın dibine oturuyor (ve onlara ok atıyor) dum. Nihayet Allah-ın yaratmış olduğu develerden Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e ait ne varsa onu (müşriklerin elinden kurtarıp) arkama almıştım. Otuzdan fazla mızrak ve otuz (kadar) elbise bıraktılar hafiflemek istiyolardı. Sonra Uyeyne onlara yardımcı olarak geldi ve (onlara benim hakkımda) " Sizden bir grup onun yanına var (ip onunla anlaş) sın" dedi. Bunun üzerine onlardan dört kişi bana doğru gelmeye ve dağa tırmanmaya başladılar (onların bana yaklaşmasıyla sesimi) kendilerine işittir (ebilecek bir duruma gel) ince " Beni tanıyor musunuz?" diye seslendim. Onlar da: Sen kimsin?" dediler (Ben de): Ben el-Ekvâ-nın oğluyum. Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yüzünü şereflendiren zata yemin olsun ki; sizden beni (yakalamak) isteyip de yakalayacak bir adam olmadığı gibi (içinizde) ben (yakalamak) isteyince elimden kurtulabilecek (bir kimse) de yoktur." diye cevap verdim (Onlarla konuşmaya) devam ettim. Nihayet Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-ın süvarilerini ağaçların arasına girerlerken gördüm onların başı(nda) el-Ahram ül Esedi (var idi) ve Abdurrahman b. Uyeyne-nin üzerine varıyordu. Abdurrahman b. Uyeyne-de onun üzerine çullandı. Karşılıklı vuruştular der: ken el-Ahram Abdurrahmanı (n atını) yaraladı. Abdurrahman da el-Ahram-ı şehid etti ve onun atma geçti. Bu esnada Ebû Katâde de Abdurrahman-ın karşısına çıktı. Karşılıklı olarak vuruşmaya başladılar. Derken (Abdurrahman) Ebû Katade- (nin atı) nı yaraladı. Ebû Katade de onu öldürdü ve el- Ahram-ın atına geçti. Sonra ben onları kovduğum suyun başında bulunan Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına geldim. (Bu su) zü kared (denilen su idi) Bir de ne göreyim Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) beşyüz kişi ile birlikte (orada bekliyor. O gün Resûlüllah) bana hem süvari hem de yaya hissesi verdi. cihad 166 meğazî 37; Müslim cihad 131-132; Ahmed b. Hanbel IV 48.